Merak ediyorum da..

  I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself.   And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊   When I returned to Turkey again, I r

  Kodaline: High Hopes 🎶 – 23:54 Sonunda klavyenin başındayım. Yazımı gecenin bir yarısı yazdığım için görmekte zorlanıyorum. Ilasik lazer ameliyatı olduğumdan beri gece ışıkları gözlerimi rahatsız etmeye başladı. Ama tabi ki de uzun süredir yazmamamın bahanesi bu değil J Yine çok zorlandım. Çok şey var dile getirmek istediğim. Fakat hayatta en sevmediğim şey kendimi, duygularımı deşifre etmek. Açık olmaktan korktuğum için belki de uzak durdum yazmaktan. Bilmiyorum. Hani hayatınızda her şey mükemmeldir ve bir şey vardır sizi atacağınız adımlardan alıkoyan. Bir iç ses, bir dur duvarı. “Dur duvarı” bunu sevdiim J işte ben o duvara çarptım her seferinde. Şöyle dedim kendime: “hande otur şükret, yazmak için dert mi arıyorsun” J . Malum mutluluğa çabuk nazar değer korkusuyla mutluyum diye çığlık da atamadım. Bilmiyorum işte yapamadım. Değişen çok bir şey olmadı aslında. Kendimle kahve ve şarap içmeye devam ettim. En lezzetli salataları yaptım kendime. En güzel kitapları sesli sesli

 LV❣V Bir sabah uyandığınızda seyahat etme arzusu oluyor mu sizde de? Sanırım her cumartesi yaşıyorum ben bu heves ve heyecanı. Kendime bir rota çiziyorum. Gideceğim yeri belirlediğimde işte burada uyanmalıyım diyorum.  Yine öyle bir sabaha uyandım. Çok uzağı değil yakınları hayal ettim :) Yol arkadaşlarımı da ikna ettim. Ama tabi ki yola çıkmadan önce beklenmedik aksiliklerle karşılaştık. (MURPHY peşimi asla bırakmaz) Belgrad olan rotamız değişti ve LVİV oldu. İyi de oldu.  Şehir haritası incelendi, gidilecek yerler işaretlendi, kombinler yapıldı, bavullar hazırlandı ve biz yola koyulduk.  Neler mi yaptık ? Hava alanı, döviz, sim kart falan bu ayrıntılara hiç girmiyorum.  Rehbersiz ve tursuz gittiğimiz için İngilizce bilen birini bulmakta çok zorlandık. Ama bir şekilde kendimizi ifade ettik ve otelimize yerleştik. (Uber sonradan aklımıza geldi) İlk ziyaret ettiğimiz yer Lviv Opera Binası.  Neredeyse haftanın her günü bale, opera, tiyatro veya konserlere ev sahipliği yapan Avrupa'n