KARA DELİK
Hans Zimmer-Interstellar // 20:01
Tanıyorum bu sen’i. Daha önce bulduğum yerdesin. Yine aynı
kara deliğin etrafında oturmuş boş boş bakıyorsun. Konuşmayacak mısın kimseyle?
Sadece düşünecek misin? Kafanın içinde kurduğun olumsuzluklar ve kaygılar hiç
var olmayacak biliyorsun değil mi? Yine kendini üzdüğünle kalacaksın.
Hadi ayır şu kara delikten gözlerini. Anlıyorum hayal
kırıklıklarını, kayıplarını ve kimseye haber vermeden vazgeçişlerini. Lütfen
kendini de kaybetme. Daha yolumuz var. Burada öylece durup kalma. Bu yolu sen
seçtin ve seçimlerine ilerlemek için hadi biraz daha çabala.
Biliyorum kimse yok. Hala çok yalnızsın.
Sıkılmadın mı kendinin en yakın arkadaşı olmaktan?
Belki de budur şu an seni zorlayan, dayanılmaz gelen.
Herkese kanat gerdikten sonra düştüğün bu durum… haklısın. Yorgunluk,
yenilmişlik, hissizlik hissetmekte haklısın…
Şu an kendini yen ! Kimsenin yapmaya cesaret edemedikleri,
hayal edemedikleri senin seçimlerin oldu. Bu seçimler yolunu belirledi. Kendini
hırpalamaktan vazgeç çünkü yeniden yola çıkma vakti.
Bu sefer koşacağız. Daha fazla yorulacağız. Düşünecek vaktin
olmasın diye bol bol çalışacağız. Seni yeniden bu kara deliğin etrafında görmek
istemiyorum. Oraya düşmene izin vermeyeceğim. Hayallerimiz bu kadar büyükken ve
epey bir yol almışken seni kaybedemem.
Gücünü hatırla. Sana bunu unutturmalarına bir daha izin
vermeyeceğim.
Başarabiliriz.
Yeniden “iyi ki” diyeceğiz.
Merak ediyorum da devam ediyoruz değil mi?
HANDEGÜL AVCI
Yorumlar
Yorum Gönder