SAVAŞ ya da KAÇ
06.04.2022-12:25
Tom Odell-Another Love
Geçen gün babam Charles Bukowski ‘nin “Seçilmiş bir
yalnızlık insanın sahip olabileceği en büyük lükstür” sözünü gönderdi nasılsın
mesajında.
Seçtiğim bir tek başınalığa sahip olduğumu biliyorum ama
yalnızlık… 2021 benim için tam bir kıyım yılıydı. Düştüm ve ben ayaklanıp
kalkana kadar kimseye bir şey belli etmedim. Onlar kalkıp koşmaya başladığımı
gördüklerinde ben hiç arkama bakmak istemedim. Beni yakalamasınlar diye daha
hızlı daha büyük adımlar attım. Çünkü yakalanırsam o naif tebessümü
göreceklerdi yine. Ayak seslerim yankılanana kadar daha sert bastım. “Handiş”
diye seslenmeleri bile duymazdan geldim. Bunu hak etmeyen herkesten kaçtım.
Sahip olduğum şeyin adı seçilmiş bir yalnızlıksa evet isteyerek yaptım.
Yazımın tam bu kısmında Tom Odell’ın şu sözlerini duyuyorum:
“i wanna cry and i wanna love, but all my tears have been used up”
…
Yalnızken çok çalışmayı öğrendim. Daha çok bilgi
kaydediyorum beynime. Daha çok okuyorum. Daha fazla kahve tüketiyorumJ Her gün ofise gitmek
istiyorum. Daha çok yazıyorum. Ve daha çok çiziyorum. Sadece hafta sonları
normalden fazla uzuyor benim için sanki 54 saatmiş gibi. Ama onu da eğlenceli
hale getirdim.
Instagramda bir sayfa keşfettim. Etkinliklerinden birine katılmak istedim. Heykel Workshop’unu seçtim.
Hiç tanımadığım kişilerle Kadıköy’de bir mekanda aynı masada heykel yapmaya başladım. İnanılmaz eğlendim. Elimin yatkınlığının sanatın sadece resim kısmında değil heykele de olduğunu gördüm. Şu ana kadar 4 heykel yaptım. İkisi hala kuruma aşamasında.J Diğer ikisi ofiste masalarımızda yerini aldı.
Hamur gibi bir çamuru alıp şekil veriyorsunuz. Arada bir elinizi suyla nemlendirerek. Şekil verdikten sonra on gün içinde kuruyorlar. En güzeli boyama aşamasıydı. Zevkle boyadım. Vernikledim. İçlerine sukulent ektim. Süsledim birazJ
İçimden Tom Odell’a eşlik edip içli içli şarkıyı mırıldansam
da böyle çok mutluyum.
Seyahatlerimi, kitaplarımı, tablolarımı ve kariyerimi
düşündükçe geleceği hayal ettikçe daha çok mutlu oluyorum. Benim hayallerim;
ayakkabımın topuk yüksekliğinden, saçımın ayrımına, makyajımın tonuna ve
takılarıma kadar detaylandırılarak ince ince üzerinde çalıştığım bir de
yaşanmış gibi kabul ettiğim ve olacağına körü körüne inandığım türdenJ
Ama yine de merak etmeden duramıyorum; kaçırdığım bir şey
yok değil mi?
HANDEGÜL AVCI
Yorumlar
Yorum Gönder