Ana içeriğe atla

KARBON AYAKİZİ İSRAFI OLDUĞUMU DÜŞÜNÜRKEN...

 

Pachelbel- Canon in D 🎶

Haftanın ilk günü. Yine müthiş mutlu uyandım. Mutlu mutlu hazırlandım. Koşarak durağa gittim. Servise 2 dakika geç kaldımJ en sevdiğim şarkıyı dinleyerek ofise geldim. Yine ilk ben geldim. (ilk baş, birinci benimJ ) Çiçeklerimize selam verdim. (Köklerini eşeleye eşeleye yeniden can verdik onlara).  Ha bir de öylesine çekirdeğini savurduğum ve sonrasında fide veren biberlerimize. Masamı hazırladım. Günün ilk kahvesini ellerimle yaptım, çantamdan sabahın en erken saatinde üşenmeden hazırladığım sandviçimi çıkardım günün ilk çayı içinJ Pachelbel- Canon in D ‘yi de açtım. Solumdaki kocaman pencereme doğru sonsuzluk manzarama son bir bakış.. Ve evet vakit geldi mesai başlasın :D

Tam bir karbon ayak izi israfı olduğumu düşünürken bugün kendi kendimin göğsünü kabartıyorum.

**

Haftanın üçüncü günü. İlk gün nasılsa bugün de öyle başladım güne. Ve yazımı yeniden kaleme almaya başladım. Böyle güzel oluyor, günlüğüm gibisiniz. Beynimin içinde vır vır eden zihnimle hep beraber sohbet ediyoruz.

Bu hafta yeni bir kitaba başladım. Bitirmek üzereyim. Okurken şunu sordum kendime: “Acaba şu an kimin hayalinde ne konuşuyorum?”

Şu an buradayım ama bir başkası için kim bilir neredeyim.

Mutlu muyum?

Neler anlatıyorum acaba, ya da neler dinliyorum?

Hayat tek bir tane mi? Milyonlarca başka hayat yok mu?

Bence herkesin zihninde onlarca başka hayat var. Ve her gün kurduğumuz hayallerde o hayatlarda, farklı insanlarla nefes alıyoruz. Belki çok şey olmak istiyoruz bu hayatta. Belki de kaçıp gitmek istiyoruz şu andan. Gitmek istediğimiz yerle kaçtığımız yerin aynı olduğunu anladığımızda yaşadığımızı hissediyoruz. Geleceği ne kadar çok istesek de anda olduğumuzu fark ettiğimizde özgürleşiyoruz.

Matt Haig şöyle diyor:

“Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor. Çünkü zaten sonsuzuz. Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe. Onun için bu hayatımızdaki insanlara iyi davranalım. Arada bir başımızı kaldırıp yukarı bakalım. Çünkü nerede olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz.”

Ama yine de merak etmeden duramıyorum; hayatı anlamak mı, yaşamak mı daha önemli?

HANDEGÜL AVCI 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

HIGH HOPES

  I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself.   And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊   When I returned to Turkey again, I r

KARA DELİK

KARA DELİK Hans Zimmer-Interstellar // 20:01 Tanıyorum bu sen’i. Daha önce bulduğum yerdesin. Yine aynı kara deliğin etrafında oturmuş boş boş bakıyorsun. Konuşmayacak mısın kimseyle? Sadece düşünecek misin? Kafanın içinde kurduğun olumsuzluklar ve kaygılar hiç var olmayacak biliyorsun değil mi? Yine kendini üzdüğünle kalacaksın. Hadi ayır şu kara delikten gözlerini. Anlıyorum hayal kırıklıklarını, kayıplarını ve kimseye haber vermeden vazgeçişlerini. Lütfen kendini de kaybetme. Daha yolumuz var. Burada öylece durup kalma. Bu yolu sen seçtin ve seçimlerine ilerlemek için hadi biraz daha çabala. Biliyorum kimse yok. Hala çok yalnızsın. Sıkılmadın mı kendinin en yakın arkadaşı olmaktan? Belki de budur şu an seni zorlayan, dayanılmaz gelen. Herkese kanat gerdikten sonra düştüğün bu durum… haklısın. Yorgunluk, yenilmişlik, hissizlik hissetmekte haklısın… Şu an kendini yen ! Kimsenin yapmaya cesaret edemedikleri, hayal edemedikleri senin seçimlerin oldu. Bu seçimler yolunu belirledi. Kendin

THE BLACK HOLE-2

THE BLACK HOLE-2 When I don’t know where you are, I find you in the Black Hole. You are alone. Alone in your feelings,in your thoughts, in your body, in your life. You’ve been talking to yourself for a long time. You cry to yourself. You brew coffee to yourself, drink wine with yourself. You read with yourself. At the end of busy days, you are with yourself again. You sit alone. There will be tomorrow great programs, jewellery, clothes, food, conversations.. and then you are alone again. I know no one will ask you “how was your day”. You’re living but you can’t tell, I know. That’s why you are here. And that’s why I’m here too. We’re looking at emptiness. I think it’s peaceful to see emptiness. If you shout, only I will hear to echo of your voice. You want to shout. You want to cry. And that’s all you can do. Because tears flow involuntarily. It’s sad that this is all you can do when you can’t help it. How long will you stay here? Don’t take too long this time. Get up for your dr