Pachelbel- Canon in D 🎶
Haftanın ilk günü. Yine müthiş mutlu uyandım. Mutlu mutlu
hazırlandım. Koşarak durağa gittim. Servise 2 dakika geç kaldımJ en sevdiğim şarkıyı
dinleyerek ofise geldim. Yine ilk ben geldim. (ilk baş, birinci benimJ ) Çiçeklerimize selam
verdim. (Köklerini eşeleye eşeleye yeniden can verdik onlara). Ha bir de öylesine çekirdeğini savurduğum ve
sonrasında fide veren biberlerimize. Masamı hazırladım. Günün ilk kahvesini
ellerimle yaptım, çantamdan sabahın en erken saatinde üşenmeden hazırladığım
sandviçimi çıkardım günün ilk çayı içinJ
Pachelbel- Canon in D ‘yi de açtım. Solumdaki kocaman pencereme doğru sonsuzluk
manzarama son bir bakış.. Ve evet vakit geldi mesai başlasın :D
Tam bir karbon ayak izi israfı olduğumu düşünürken bugün kendi
kendimin göğsünü kabartıyorum.
**
Haftanın üçüncü günü. İlk gün nasılsa bugün de öyle başladım
güne. Ve yazımı yeniden kaleme almaya başladım. Böyle güzel oluyor, günlüğüm
gibisiniz. Beynimin içinde vır vır eden zihnimle hep beraber sohbet ediyoruz.
Bu hafta yeni bir kitaba başladım. Bitirmek üzereyim.
Okurken şunu sordum kendime: “Acaba şu an kimin hayalinde ne konuşuyorum?”
Şu an buradayım ama bir başkası için kim bilir neredeyim.
Mutlu muyum?
Neler anlatıyorum acaba, ya da neler dinliyorum?
Hayat tek bir tane mi? Milyonlarca başka hayat yok mu?
Bence herkesin zihninde onlarca başka hayat var. Ve her gün
kurduğumuz hayallerde o hayatlarda, farklı insanlarla nefes alıyoruz. Belki çok
şey olmak istiyoruz bu hayatta. Belki de kaçıp gitmek istiyoruz şu andan.
Gitmek istediğimiz yerle kaçtığımız yerin aynı olduğunu anladığımızda
yaşadığımızı hissediyoruz. Geleceği ne kadar çok istesek de anda olduğumuzu
fark ettiğimizde özgürleşiyoruz.
Matt Haig şöyle diyor:
“Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor. Çünkü
zaten sonsuzuz. Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe. Onun için bu
hayatımızdaki insanlara iyi davranalım. Arada bir başımızı kaldırıp yukarı
bakalım. Çünkü nerede olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz.”
Ama yine de merak etmeden duramıyorum; hayatı anlamak mı,
yaşamak mı daha önemli?
HANDEGÜL AVCI
Yorumlar
Yorum Gönder