Ana içeriğe atla

HER ŞEY YOLUNDA


HER ŞEY YOLUNDA

Zihnim vır vır konuşmaya devam ediyordu. Zaten hiç susmuyor ki. İyi ya da kötü, geçmiş ya da gelecek, ama asla an’da değil. Asla şu anı yaşamama izin vermiyor. Ya bi bırak ben de ne yaptığımı bileyim değil mi? Hep başka bir boyutta.

Defalarca kez yazmaya heves edip bir şekilde durdum. E yazmasam da çizeyim bari dedim. Yine durdum. Olmadı yani. Sadece işime ve eğitimlerime yoğunlaştım. Canım işim, canım mesleğim, canım kariyerim…

Önce çizmeye başladım. Sayfada gördüğünüz yeni eserim. Yeni yılda aklıma geldi böyle bir şeyi somutlaştırmak. Tabloma “rose” desem de onun adı aslında “Her şey yolunda”.

Şöyle bir çekilip baktığımda her şey o kadar yolunda ki. Peki bu zihnim neden rahat bırakmıyor beni? Neden hayatımın zevkini sürmeme izin vermiyor?

Altı ay önce sonuna inşallah eklediğim her dileğimin kabulünü yaşıyorken ve şükürlerimin ardı arkası kesilmiyorken zihnime karşı verdiğim savaşta yenik düştüğümü fark ettim. Daha doğrusu fark edildim. Önce kuzenim sonra yakın arkadaşımın ısrarıyla bir kitapla tanıştım. Okumaya başladım. Sayfaları çevirdikçe bitmesin istedim. Her sayfada ben oldum. Piraye’nin deyimiyle BİR oldum. Nefes aldığımı hissettim. Kendime hep şunu hatırlattım: “buradayım”.  İlk günler sıkça “buradayım” dedim J Sonra azaldı. Çünkü artık an’ı yaşamayı başardım. Bilincim zihnime galip geldi ve beni var etti. Düşlemeye devam ediyorum hala. Çünkü çok büyük hayallerim var, olmak istediğim yerler ve çıkacağım bir iki basamak daha var J ama düşlerken de an’dayım artık. “Buradayım”. Sevgili Piraye Erdoğan’ın ‘Kendine Özgürleşmek’ dediği yerdeyim.

Kitabı bitirdikten sonra elime fırçaları aldım. Günlerdir gelir diye beklediğim ilham geldi ve ben öyle bir boyamaya başladım ki. Saatler geçmiş. Yorgunluktan anlayamamıştım ortaya ne çıkardığımı. Yeni günde evime vuran güneş gösterdi marifetimi.

Tabloya bakıp şöyle dedim: “Her şey yolunda”.

Hayal ederken bu kadar güzelini yaşayacağımı tahmin edemezdim.

Yazımı okurken tahtalara vurur musunuz lütfen J

Unutma; bilinç olan sensin. Sen izin verirsen iyi olur ve sen izin verirsen kötü olur. İyi ve kötüyü ayırt edebilirsin. Toparlanma vakti. Ağız dolusu derin bir nefes al, karnını iyice şişir ve ver ve hazırsın.

Merak ediyorum da an’da mısın?

 

HANDEGÜL AVCI

 


Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HIGH HOPES

  I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself.   And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊   When I returned to Turkey again, I r
Yorum Gönder
Devamı

THE BLACK HOLE-2

THE BLACK HOLE-2 When I don’t know where you are, I find you in the Black Hole. You are alone. Alone in your feelings,in your thoughts, in your body, in your life. You’ve been talking to yourself for a long time. You cry to yourself. You brew coffee to yourself, drink wine with yourself. You read with yourself. At the end of busy days, you are with yourself again. You sit alone. There will be tomorrow great programs, jewellery, clothes, food, conversations.. and then you are alone again. I know no one will ask you “how was your day”. You’re living but you can’t tell, I know. That’s why you are here. And that’s why I’m here too. We’re looking at emptiness. I think it’s peaceful to see emptiness. If you shout, only I will hear to echo of your voice. You want to shout. You want to cry. And that’s all you can do. Because tears flow involuntarily. It’s sad that this is all you can do when you can’t help it. How long will you stay here? Don’t take too long this time. Get up for your dr
Yorum Gönder
Devamı

KARA DELİK

KARA DELİK Hans Zimmer-Interstellar // 20:01 Tanıyorum bu sen’i. Daha önce bulduğum yerdesin. Yine aynı kara deliğin etrafında oturmuş boş boş bakıyorsun. Konuşmayacak mısın kimseyle? Sadece düşünecek misin? Kafanın içinde kurduğun olumsuzluklar ve kaygılar hiç var olmayacak biliyorsun değil mi? Yine kendini üzdüğünle kalacaksın. Hadi ayır şu kara delikten gözlerini. Anlıyorum hayal kırıklıklarını, kayıplarını ve kimseye haber vermeden vazgeçişlerini. Lütfen kendini de kaybetme. Daha yolumuz var. Burada öylece durup kalma. Bu yolu sen seçtin ve seçimlerine ilerlemek için hadi biraz daha çabala. Biliyorum kimse yok. Hala çok yalnızsın. Sıkılmadın mı kendinin en yakın arkadaşı olmaktan? Belki de budur şu an seni zorlayan, dayanılmaz gelen. Herkese kanat gerdikten sonra düştüğün bu durum… haklısın. Yorgunluk, yenilmişlik, hissizlik hissetmekte haklısın… Şu an kendini yen ! Kimsenin yapmaya cesaret edemedikleri, hayal edemedikleri senin seçimlerin oldu. Bu seçimler yolunu belirledi. Kendin
Yorum Gönder
Devamı