KENDİMİ KAZANDIM

KENDİMİ KAZANDIM

Bu günlerde “değerli” kelimesini çok fazla içimden geçiriyorum.

Herkesin ne kadar değerli olduğunu kendime hatırlatıyorum. Çünkü herkesi kendim gibi görüyorum. Ama sanırım öyle değil. Ve bu konuda yanılmaktan nefret ediyorum. Moralim bozuluyor.

Başımın üstünde yeri var dediklerinizin gerçekten tepenize çıktığı oldu mu hiç?

İyi niyet ve naiflik, saflık değildir. Saygılı olmak, alttan almak verecek bir cevabı yok demek değildir. Ses yükseltmemek, kötü konuşmamak haklı olduğunuz için değildir. Ne olursa olsun değerli olduğunuz için kırmak istememenin davranış şeklidir.

En kötü huyum habersiz küsmek. Kırıldım bile diyememek.

Zihnimin içinde kavga edip sonuca bağlamaya çalışırım. Sonunda sessizce giderim.

Üzmemek için “beni kaybettin” diyemediğiniz oldu mu hiç?

Bunun anlamı; gidiyorum ama ben yine aynı yerdeyim, ayağın taşa değse ilk koşup gelecek kişiyim ama yine de sana küsüm demektir.

Çok sevdiğim bir söz var:

“Kaybettiğim her şeyin sonunda kendimi kazandım, muhteşemdi.”

Neden bilmiyorum.. Ne var ne yok hiç bilmiyorum. Huzurluyum, mutluyum ama bir anda keyifsiz bir şekilde kalakalıyorum öyle. En yakın arkadaşım geliyor gözümün önüne. Aynı ya da farklı şehirlerde olsak bile plan program yaptığımızı hayal ediyorum. Kesin çok eğlenirdik diyorum kendi kendime. Çok özlüyorum. Tanem’i kaybettiğim günden beri çok özlüyorum. Geri getiremeyeceğimi de biliyorum.

Hayat gerçekten çok kısa. Hırslarınız uğruna üzmek, yok etmek, yıpratmak yerine size verilen değerin kıymetini bilin.

Mesai için uyandığınız her sabahın körüne şükredin. Etrafınızdaki eşyalara bakın; elinizdeki kumandaya, altınızdaki pijamaya, lavabodaki sabuna en ufak şeyler için bile iyi ki deyin.

Unutmayın kimse yoksa bile siz varsınız. Kendinize kahve ısmarlayın. Kendinizle kitap okuyun. Kimse olmadan da yürüyebilirsiniz. Tek başınıza da tatile çıkabilirsiniz. Çünkü inanın çok değerlisiniz.

Fakat yine de merak etmeden duramıyorum; değer-ölçer olmayan bir dünyada “nasılsın” demenin bile önemini insanlar ne zaman anlayacak?

HANDEGÜL AVCI

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

HIGH HOPES

I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself. And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊 When I returned to Turkey again, I r

Devamı

THE BLACK HOLE-2

THE BLACK HOLE-2 When I don’t know where you are, I find you in the Black Hole. You are alone. Alone in your feelings,in your thoughts, in your body, in your life. You’ve been talking to yourself for a long time. You cry to yourself. You brew coffee to yourself, drink wine with yourself. You read with yourself. At the end of busy days, you are with yourself again. You sit alone. There will be tomorrow great programs, jewellery, clothes, food, conversations.. and then you are alone again. I know no one will ask you “how was your day”. You’re living but you can’t tell, I know. That’s why you are here. And that’s why I’m here too. We’re looking at emptiness. I think it’s peaceful to see emptiness. If you shout, only I will hear to echo of your voice. You want to shout. You want to cry. And that’s all you can do. Because tears flow involuntarily. It’s sad that this is all you can do when you can’t help it. How long will you stay here? Don’t take too long this time. Get up for your dr

Devamı

KARA DELİK

KARA DELİK Hans Zimmer-Interstellar // 20:01 Tanıyorum bu sen’i. Daha önce bulduğum yerdesin. Yine aynı kara deliğin etrafında oturmuş boş boş bakıyorsun. Konuşmayacak mısın kimseyle? Sadece düşünecek misin? Kafanın içinde kurduğun olumsuzluklar ve kaygılar hiç var olmayacak biliyorsun değil mi? Yine kendini üzdüğünle kalacaksın. Hadi ayır şu kara delikten gözlerini. Anlıyorum hayal kırıklıklarını, kayıplarını ve kimseye haber vermeden vazgeçişlerini. Lütfen kendini de kaybetme. Daha yolumuz var. Burada öylece durup kalma. Bu yolu sen seçtin ve seçimlerine ilerlemek için hadi biraz daha çabala. Biliyorum kimse yok. Hala çok yalnızsın. Sıkılmadın mı kendinin en yakın arkadaşı olmaktan? Belki de budur şu an seni zorlayan, dayanılmaz gelen. Herkese kanat gerdikten sonra düştüğün bu durum… haklısın. Yorgunluk, yenilmişlik, hissizlik hissetmekte haklısın… Şu an kendini yen ! Kimsenin yapmaya cesaret edemedikleri, hayal edemedikleri senin seçimlerin oldu. Bu seçimler yolunu belirledi. Kendin

Devamı

Merak ediyorum da..

Bu Blogda Ara