Ana içeriğe atla

UYKUMA MERAK KAÇTI

 Uykuma Merak Kaçtı


01:34 - 28.07.2021

Size de oluyor mu? 

Tavana bakıp olur olmaz her şeyi en çok da en kötüyü düşündüğünüz ve kendinizi hiç hissettiğiniz geceler.. Az uyuyan hatta uyku sevmeyen ben, bu zulmü kendime sıklıkla yaşatıyorum. 

Yine o soruların uyutmadığı bir geceden yazıyorum.


Ve merak etmeden duramıyorum:

Hayatınızın en berbat gününe uyanacağınızı bilseniz sabah olsun ister miydiniz?

Konuşuyorsunuz ama kimse sizi duymuyor yine de nefesinizi tüketir miydiniz?

Gücünüzün tükendiğini bilmenize rağmen hayat devam etsin ister miydiniz?

Ya da tüm gün hiçbir şey yapmadan ertesi günü bekleyerek yaşamak ister miydiniz?

Yalan havuzunun içine en beklemediğiniz anda atılsanız çıkıp kendinizi savunmak mı yoksa kabullenip boğulmak mı sizi kurtarır?

Peki itibar mı yoksa mahçup etmemek mi sizi güçlü tutar? 

Daha ağırını düşünelim: itibarınız elinden alınıp bir de haksız yere mahçup edilmişseniz hala güçlü kalabilmek için savaşabilir misiniz? Buna gücünüz yeter mi?

Gerçekten hayatta bu kadar kötü kalpli insanlar var mı?

Hayat bizi yaşarken nefessiz bırakacak kadar zor muydu gerçekten?

Hiç yara açılmamasına rağmen canın bu kadar yanması normal mi?

Gündüzler neden bu kadar uzun?

Yarın yeni bir gün olacak mı?

Uyumak neden bu kadar zor?

…

İyi Geceler,


HANDEGÜL AVCI


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kurumsal Döngüde Kıvılcımını Kaybetme!

Evet, biliyorum… Beklediğinizi hissettim. Ama iş hayatı, yoğunluk derken satır aralarına saklandım. Şimdi o satırlardan çıkıp yaratıcı bir nefes bırakmaya geldim. Hem kendime hem size. Kurumsal hayat dediğimiz şey; düzen, planlama, prosedür… Ya yaratıcılık? O nerede saklanıyor? İşte bugün size, kendi yolculuğumdan süzülen 7 küçük ama etkili taktik paylaşacağım. Kurumsal hayatta uzun süre çalışınca kendimizi bir döngüye kapılmış hissederiz. Renkler solar, fikirler sıradanlaşır. Ama içimizde bir kıvılcım hep vardır. Onu canlı tutmak mümkün. Yeter ki önünüze taş koymasınlar. Siz hevesli oldukça, içinizdeki kıvılcımı cevhere dönüştürmek istedikçe (eski yazılarımı okuyanlar bu sözü iyi bilir 😊 ) bir şeyler ilerlemenize engel oluyorsa bu döngü bir bataklığa dönüşür. 1-      Soğukkanlılığını Koru Çırpınmak bizi daha da aşağı çekebilir. Soğukkanlı davranın. 2-      Sırtüstü ve Sessizlik Sırtüstü uzanın. Ve sakince nefes alıp verin. Hareket...
Yorum Gönder
Devamı

THE BLACK HOLE-2

THE BLACK HOLE-2 When I don’t know where you are, I find you in the Black Hole. You are alone. Alone in your feelings,in your thoughts, in your body, in your life. You’ve been talking to yourself for a long time. You cry to yourself. You brew coffee to yourself, drink wine with yourself. You read with yourself. At the end of busy days, you are with yourself again. You sit alone. There will be tomorrow great programs, jewellery, clothes, food, conversations.. and then you are alone again. I know no one will ask you “how was your day”. You’re living but you can’t tell, I know. That’s why you are here. And that’s why I’m here too. We’re looking at emptiness. I think it’s peaceful to see emptiness. If you shout, only I will hear to echo of your voice. You want to shout. You want to cry. And that’s all you can do. Because tears flow involuntarily. It’s sad that this is all you can do when you can’t help it. How long will you stay here? Don’t take too long this time. Get up for your dr...
Yorum Gönder
Devamı

HIGH HOPES

  I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself.   And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊   When I returned to Tur...
Yorum Gönder
Devamı