Ana içeriğe atla

KENDİNLE KAL...

 KENDİNLE KAL

“Garip bir ruh hali. İçinizdeki hevesin öldürülmesi. Adım atacakken durmak.

Dona kalmak.

Başını ellerin arasına alıp etrafı görmeye çalışmak.

Nabız hızlı atarken gözlerin dolmasına engel olamamak.

Bir süre daha dona kalmak.

Yaşadığını unutmak gibi.

Ama oradasın…

Hayallerin de hala seninle.

Nefes al. Derin derin. Ve nefes ver.

Geçmiyor değil mi?

Kilitli kapı. Kilitleri açıp kapıyı aralayana kadar da geçmeyecek.

Hevesin kırılacak, dünyan başına yıkılacak gibi olacak…

Vazgeçecek misin?

Sen hala senin için mükemmel olan yerdesin. Sen hala hedeflerine bakıp koşmaya devam edecek kişisin. Sen hala fark yaratacak olansın. Kimsenin görmediğini gören ve fark edensin. Kim ne derse desin fikirlerinle fark atacak olan da sensin.

O yüzden vazgeçmeyeceksin.

Negatif düşüncelere kendini teslim edersen içinde kaybolursun. Durumlar ve olaylardan kendini arındır. Ufacık bir aydınlanmadan yeni bir cevher oluşturacağın yerde kendinle kal.”

 

Stefano D’anna’nın The School For Gods kitabında dediği gibi:

“Sadece zaman meselesi… Zamanı gelince hepimiz hedefi tutturacağız. Hepimiz sonunda kazanacağız. Hepimiz inandığımız şeye dönüşeceğiz. Hepimiz neyi bozmadan koruduysak onu elde edeceğiz..”


Ama yine de merak etmeden duramıyorum, gerçekten zaman her şeyin ilacı mı?

 

HANDEGÜL AVCI

 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kurumsal Döngüde Kıvılcımını Kaybetme!

Evet, biliyorum… Beklediğinizi hissettim. Ama iş hayatı, yoğunluk derken satır aralarına saklandım. Şimdi o satırlardan çıkıp yaratıcı bir nefes bırakmaya geldim. Hem kendime hem size. Kurumsal hayat dediğimiz şey; düzen, planlama, prosedür… Ya yaratıcılık? O nerede saklanıyor? İşte bugün size, kendi yolculuğumdan süzülen 7 küçük ama etkili taktik paylaşacağım. Kurumsal hayatta uzun süre çalışınca kendimizi bir döngüye kapılmış hissederiz. Renkler solar, fikirler sıradanlaşır. Ama içimizde bir kıvılcım hep vardır. Onu canlı tutmak mümkün. Yeter ki önünüze taş koymasınlar. Siz hevesli oldukça, içinizdeki kıvılcımı cevhere dönüştürmek istedikçe (eski yazılarımı okuyanlar bu sözü iyi bilir 😊 ) bir şeyler ilerlemenize engel oluyorsa bu döngü bir bataklığa dönüşür. 1-      Soğukkanlılığını Koru Çırpınmak bizi daha da aşağı çekebilir. Soğukkanlı davranın. 2-      Sırtüstü ve Sessizlik Sırtüstü uzanın. Ve sakince nefes alıp verin. Hareket...

THE BLACK HOLE-2

THE BLACK HOLE-2 When I don’t know where you are, I find you in the Black Hole. You are alone. Alone in your feelings,in your thoughts, in your body, in your life. You’ve been talking to yourself for a long time. You cry to yourself. You brew coffee to yourself, drink wine with yourself. You read with yourself. At the end of busy days, you are with yourself again. You sit alone. There will be tomorrow great programs, jewellery, clothes, food, conversations.. and then you are alone again. I know no one will ask you “how was your day”. You’re living but you can’t tell, I know. That’s why you are here. And that’s why I’m here too. We’re looking at emptiness. I think it’s peaceful to see emptiness. If you shout, only I will hear to echo of your voice. You want to shout. You want to cry. And that’s all you can do. Because tears flow involuntarily. It’s sad that this is all you can do when you can’t help it. How long will you stay here? Don’t take too long this time. Get up for your dr...

HIGH HOPES

  I wanted a long time for this article. 12 months 😊 This year 2023 started very badly. After 6 February, when I lost my past, I decided not to think too much. If I think about day, I can’t live… As always, I dreamt new dreams, because the world keeps on turning. I have a notebook where I have been writing my dreams, prayers, wishes, good and bad days for years. I also write in that notebook the places I want to visit. I dreamt of going to Austria, Salzburg, Vienna. And I went. I walked alone with glass and white wine in my hand in Mirabell Palace and the streets of Salzburg. I went to Vienna by train and travelled all over the city for days. I had dinner with myself, I ordered dessert for myself.   And I wrote. I was grateful for this day and dreamed of the next day. I’ve worked too hard. Too hard. After returning to Turkey, this time I went to Birmingham for business reasons. For the first time in my life, I drove in the right seat. 😊   When I returned to Tur...